Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις...
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλές Ιθάκες, όπως και οι στόχοι που θέτουμε στη ζωή μας. Κάθε φορά που επιτυγχάνουμε ένα στόχο θέτουμε έναν επόμενο και έτσι συνεχίζουμε τις προσπάθειες να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε στη ζωή μας.
Κάθε φορά που φτάνουμε στην Ιθάκη, θέτουμε έναν υψηλότερο στόχο και συνεχίζουμε την πορεία μας προς τη νέα Ιθάκη, προς το νέο στόχο που θέσαμε. Η Ιθάκη, δεν μας προσφέρει τίποτε περισσότερο πέρα από το ταξίδι για να φτάσουμε σ΄ αυτήν. Έστω και γι΄ αυτό όμως αξίζει κάθε προσπάθεια.
Αξίζει όλη μας την αφοσίωση και όλη μας την ευγνωμοσύνη, που μας κρατά σε μια διαρκή εγρήγορση και προσπάθεια για τη χώρα μας, ιδιαίτερα τώρα που περικυκλώθηκε από "Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες".
.. Μ΄ αυτές τις σκέψεις, σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου και ευελπιστώ αυτός ο χώρος να γίνει χώρος ανταλλαγής απόψεων και προβληματισμών.
ελληνική σημαία

21 Ιαν 2017

Η μεγάλη Μεταρρύθμιση


Στη σύγχρονη Ελλάδα, οι σημερινοί πολίτες έχουν αρχίσει να νοιώθουν συνειδητά την ανάγκη να αλλάξουν το επίπεδο της πολιτικής ζωής του τόπου μας.

Η ανάσχεση του βιοϊστορικά τελειωμένου πολιτικού συστήματος μπορεί να γίνει μόνο με τη γέννηση ενός νέου και διαφορετικού οργανικού μέλους της κοινωνίας, που θα μπορεί να προσκαλεί  ικανούς και άριστους - σε ήθος, αρχές, πνεύμα, γνώσεις - και με ένα εύρος κοινά αποδεκτής ιδεολογίας πολίτες, σ΄ ένα ενιαίο μέτωπο υπέρ της προόδου και κατά των φαύλων της παρηκμασμένης σημερινής πολιτικής ζωής.
Και σε αυτό το διαφορετικό θα μπορούν να συμμετέχουν και όσοι αξιοκρατικά ικανοί, με αξίες, ήθος και εντιμότητα  πολίτες είχαν την τόλμη και το όραμα να δραστηριοποιούνται ήδη με τα κοινά έχοντας τις καλύτερες προθέσεις, αναποτελεσματικά όμως μέχρι σήμερα, γιατί ασφυκτιούν από το παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα που τους εξουθενώνει και απειλεί μαζικά να τους αλλοτριώσει, εκμηδενίζοντας αξίες, διάθεση, αρετές, δεξιότητες, στόχους.

Πληθαίνουν οι πολίτες που αισθάνονται επιτακτικά την ανάγκη συμμετοχής στα κοινά, σαν ασπίδα στη συνεχή μείωση της δημοκρατίας, στον μικροκομματισμό, στην ιδιοτέλεια,  στη χειραγώγηση, στον φανατισμό, στο δογματισμό, στο μηδενισμό, στην αναξιοκρατία, στην αδικία,  στην κοινωνική κρίση, στην κόπωση από αυτό τέλμα όπου ζούμε σήμερα.

Οι πολίτες, ο λαός, οι άνθρωποι απ΄ άκρη σ΄ άκρη αυτού του τόπου είναι ασφυκτικά πνιγμένοι από την απογοήτευση εξ αιτίας της συμπεριφοράς και των επιδόσεων της πλειοψηφίας των πολιτικών προσώπων (κάτι που και οι ίδιοι οι πολιτικοί επαναλαμβάνουν θρασύτατα) και ειδικά όσων είναι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του Ελληνικού λαού, αλλοτριωμένοι από την εξουσία.
 Όλοι μιλούν για ανάπτυξη ως δίαυλο προς την εργασία και την ευημερία, αλλά φαίνεται να αγνοούν ο όρος αυτός έχει  ουσιώδες νόημα και μετρήσιμο αποτέλεσμα. Αντί να διευκολύνουν τον ούτως ή άλλως επίπονο δρόμο της ανάπτυξης, τον υποσκάπτουν διαρκώς με ανούσιες επιφυλάξεις, ανεξήγητα τεχνάσματα και παράλογες εμπνεύσεις, λόγω της ανεπάρκειας γνωσιολογίας και με πλήρη έλλειψη εφαρμόσιμης λογικής πράξεων και έργων.

Ατελείωτοι χρόνοι και αναβλητικότητα, συνεχείς αχρείαστες δαπάνες για πολίτες, επιχειρηματίες και πολιτεία, χαμένες θέσεις εργασίας, απογοήτευση για κάθε προσπάθεια επιβίωσης και ανάπτυξης από απλούς ανθρώπους και επιχειρήσεις. Γιατί σε κάθε δράση, κάθε τι αυτονόητο ελέγχεται με αμφισβήτηση, αντί να υιοθετείται δυναμικά από ένα κράτος αρωγό για κάθε προσπάθεια κάθε πολίτη, κάθε επιχείρησης, κάθε οργανισμού.
Ένα κράτος, που σήμερα είναι ο μεγάλος συνεταίρος σε κάθε αμοιβή εργασίας, παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, εισπράττοντας τη μερίδα του λέοντος με δυσθεώρητους φόρους κάθε είδους και δυσανάλογες ασφαλιστικές εισφορές, που επιβάλλονται με άδικα κριτήρια και ποσοστά. Και η απογοήτευση κυριαρχεί μέχρι τέλους, γιατί τα κέρδη του συνεταίρου – κράτους δυστυχώς κατά μεγάλο μέρος σπαταλούνται άσκοπα και άδικα, για διαφόρους λόγους.

Οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν ότι το πολιτικό τους καθήκον σήμερα, είναι να σταματήσουν τον κοινωνικό, πολιτιστικό και βιοτικό κατήφορο. Δεν θέλουν να είναι ούτε ανεύθυνοι, ούτε παθητικοί και αδιάφοροι πολίτες, επειδή έντεχνα ένα παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα γεμάτο αναίδεια και ασυδοσία και χωρίς αξιοκρατία, ισότητα και πραγματική δικαιοσύνη, έτσι τους θέλει. Ποτέ δεν ήταν θεατές αυτών που προσπαθούσαν ρυθμίζουν τη ζωή τους. Πάντα ορθώνουν τις αρετές τους όταν τους υποτιμούν τη νοημοσύνη, τους ξεγελούν, τους επιβάλλουν ιδεολογική σύγχυση, τους εκφοβίζουν και τους τελματώνουν τη ζωή τους.

Σήμερα, η συμμετοχή στα κοινά, είναι ο δρόμος και το υπέρτατο καθήκον κάθε πολίτη, για να αναγεννηθεί με σοφία και ωριμότητα «πολιτική» το καλό του συνόλου, απομονώνοντας όσους υπηρετούν φανατικά κάθε είδους μη κοινό ή μόνον κομματικό και προσωπικό συμφέρον.

Οι Έλληνες πολίτες που μπορούν να προφέρουν στην κοινωνία, θέλουν  να είναι υπερήφανοι για τους συνανθρώπους τους, που υπηρετούν το κοινό συμφέρον και που τους εκπροσωπούν. Τότε θα έχουν επιτύχει ενεργή συμμετοχή στα κοινά και θα έχουν επιτελέσει το υπέρτατο καθήκον για την Ελληνική κοινωνία.-

του Άγγελου Μπενόπουλου, politically.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου