Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις...
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλές Ιθάκες, όπως και οι στόχοι που θέτουμε στη ζωή μας. Κάθε φορά που επιτυγχάνουμε ένα στόχο θέτουμε έναν επόμενο και έτσι συνεχίζουμε τις προσπάθειες να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε στη ζωή μας.
Κάθε φορά που φτάνουμε στην Ιθάκη, θέτουμε έναν υψηλότερο στόχο και συνεχίζουμε την πορεία μας προς τη νέα Ιθάκη, προς το νέο στόχο που θέσαμε. Η Ιθάκη, δεν μας προσφέρει τίποτε περισσότερο πέρα από το ταξίδι για να φτάσουμε σ΄ αυτήν. Έστω και γι΄ αυτό όμως αξίζει κάθε προσπάθεια.
Αξίζει όλη μας την αφοσίωση και όλη μας την ευγνωμοσύνη, που μας κρατά σε μια διαρκή εγρήγορση και προσπάθεια για τη χώρα μας, ιδιαίτερα τώρα που περικυκλώθηκε από "Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες".
.. Μ΄ αυτές τις σκέψεις, σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου και ευελπιστώ αυτός ο χώρος να γίνει χώρος ανταλλαγής απόψεων και προβληματισμών.
ελληνική σημαία

22 Μαρ 2012

Η Ελλάδα μέσα μας!


Ελλάδα--Έλληνες-τουρισμός-η δική μου Ελλάδα-Η Ελλάδα μέσα μας-Χριστόφορος Μίχου-Greece

του Χριστόφορου Μίχου

Τα τελευταία χρόνια και κυρίως με την ένταξή μας στην Ε.Ε., ζούμε από τα ΜΜΕ και τους εκάστοτε υποστηρικτές των Κυβερνήσεων,  την δικτατορία της «ευρωπαϊκής κοινής γνώμης» ή σε πιο ακραίες μορφές την δικτατορία της «παγκόσμιας κοινής γνώμης»!  Δηλαδή όποια αντίδραση πολιτών αναπτύσσεται και εξελίσσεται στη χώρα μας, κρίνεται και αναλύεται υπό το πρίσμα του «αντίκτυπου» που θα έχει αυτή η ενέργεια,  στα μάτια  των πολιτών που ζουν σε άλλες χώρες.
Ειδικότερος αποδέκτης ο πιθανός μελλοντικός τουρίστας της χώρας αυτής! Παρόμοια «αγωνία» επιδεικνύεται  και για τον αντίκτυπο που θα έχουν στις Πολυεθνικές  που θέλουν να «επενδύσουν» στην Ελλάδα.
Σε πολλές περιπτώσεις βεβαίως οι αντιδράσεις παίρνουν λάθος δρόμο και τότε αναρωτιέται κανείς, για το τι είναι όλο αυτό το θέατρο παραλόγου που εξελίσσεται.
Σχιζοφρένεια, παράνοια, αστειότητα, γελοιότητα, μωρία; Ή απλά …κομματική ιδιοτέλεια και έλλειψη Ελλάδας μέσα μας;
Οι ιστορίες των λαών της γης, είναι βαριά φορτωμένες από λαϊκούς αγώνες εναντίον των δυναστών και καταχραστών της κάθε εποχής. Αυτοί οι αγώνες κοσμούν τα βιβλία της Ιστορίας κάθε χώρας, γίνονται  σημεία αναφοράς και κυρίως παράδειγμα προς μίμηση από ανιδιοτελείς πολίτες που φλέγονται για την εγκατάσταση της μιας και μόνης Δημοκρατίας που υπάρχει, της Δημοκρατίας των Πολιτών!
Όλα καλά μέχρι εδώ, τα δύσκολα βρίσκονται από δω και πέρα.
Τι κάνουν όμως, όταν οι πιο πάνω «φλεγόμενοι» για Δημοκρατία Πολίτες, σταλούν πια στην εξουσία, με εντολή και στόχο την εγκατάσταση και λειτουργία της Δημοκρατίας;
Οι Τίμιοι θα προσπαθήσουν, με τις όποιες αντιδράσεις - λάθη – παρατυπίες – καθυστερήσεις και τις αμέτρητες δυσκολίες, να εφαρμόσουν στην πράξη αυτή τη Δημοκρατία, τουλάχιστον θα προσπαθήσουν να την προσεγγίσουν με ανιδιοτέλεια !
Οι άλλοι, οι άτιμοι, θα πορευτούν αγκαλιά με την ιδιοτέλεια, με γνώμονα  την εκπλήρωση  των «υποχρεώσεων προς τρίτους», τη διάχυση της διαφθοράς προς  την εκλογική τους πελατεία και όχι μόνο, πράγμα το οποίο οδηγεί τη χώρα και το λαό της... κάπου εδώ που είμαστε και σήμερα, στην αποσάθρωση.
Τότε λοιπόν έρχεται η ώρα «να κάνουνε Ταμείο», να ξεκαθαρίσουνε τους δυσθεώρητους λογαριασμούς και… αρχίζουν τα όργανα.
Οι πολίτες θα φύγουν  από τον καναπέ τους,  θα διαμαρτυρηθούν, θα απεργήσουν  και θα εμπνευστούν με τη σειρά τους, όπως και οι προηγούμενοι (που τώρα έγιναν καθεστώς και κατεστημένο), από τους λαϊκούς αγώνες των παππούδων τους.
Η συνέχεια συμπολίτες μου είναι προ των… καναλιών, αρκεί π.χ. να παρακολουθήσει κανείς δελτίο ειδήσεων των λεγόμενων Μεγάλων  καναλιών.
 Σε διατεταγμένη υπηρεσία οι παρουσιαστές αντάμα με τους κυβερνητικούς θα «τρομάξουν» τους απεργούς  με τελικό αποδέκτη τον αποχαυνωμένο καναπεδάτο τηλεθεατή:
Μα δεν ενδιαφέρεστε για την εικόνα της Ελλάδας στην Ευρώπη;
Τι θα πουν  οι «οίκοι αξιολόγησης» για τη χώρα μας;
Η βαριά βιομηχανία της χώρας μας είναι ο τουρισμός. Εσείς γιατί τον καταστρέφετε; Οι τουρίστες γιατί ταλαιπωρούνται;
Σκασίλα μου για την εικόνα της χώρας μου απέναντι στους τραπεζίτες, στα όποια φερέφωνά τους και στους πολιτικούς που άγονται και φέρονται από την λαϊκίστικες εφημερίδες τύπου Μπιλντ.
Αυτή την Ευρώπη δεν τη θέλω. Για μένα δεν πρέπει να υπάρχει.
Η Ευρώπη που μας ταιριάζει είναι αυτή που θα τοποθετήσει τους πολίτες και τα κράτη πάνω από τις τράπεζες!
Αναζητώ την Ευρώπη των πολιτών, αυτής που θα παρέχει την ασφάλεια, που τα σύνορα της Ελλάδας θα είναι  σύνορά της και απαραίτητα θα έχει στο κέντρο τον άνθρωπο!
Όπως οι Ιταλοί διαδηλωτές που κάνανε την πόλη Γένοβα κομμάτι της νεότερης ιστορίας της Ιταλίας!
Όπως οι Γερμανοί εργάτες που έχουν 10 χρόνια να πάρουν αύξηση και είμαι σίγουρος ότι σκάνε χαμόγελο όταν παρακολουθούνε τον λαό μας  να πλένει την πλατεία Συντάγματος από τα δακρυγόνα, με τη λήξη μιας ακόμα άγριας καταστολής!
Όπως οι Μετανάστες στη Γαλλία που έδωσαν το «παρών» γιατί δεν άντεξαν την περιθωριοποίησή τους.
Όπως οι Άγγλοι φοιτητές που με την ανακοίνωση του διπλασιασμού των διδάκτρων τους κάνανε το Λονδίνο λαμπόγυαλο!
Όπως και η Λαϊκές Συνελεύσεις της Πλατείας Συντάγματος που με τις δράσεις  προκάλεσαν το παγκόσμιο ενδιαφέρον.
Αλλά και η μουσαντένια φκιασιδωμένη με λαμπιόνια και μπιχλιμπίδια Ελλάδα για μένα δε θέλω να υπάρχει.
Η δική μου Ελλάδα, θέλω να είναι η περήφανη Ελλάδα. Είμαστε σε θέση να την φτιάξουμε αξιοπρεπή και θα το κάνουμε μόνο αν αντισταθούμε όλοι και σε όλα τα κακώς κείμενα.
Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν αναλάβει τον ρόλο των  «Οίκων Ανοχής» γι’ αυτό και δε με νοιάζουν τα πορίσματά τους.
Η βαριά βιομηχανία της χώρας μας είναι ο τουρισμός!
Λάθος, βαριά δεν είναι μόνο ο τουρισμός… Ποιος αμφιβάλει πως η βαρύτερη βιομηχανία μας θα μπορούσε να είναι ο πολιτισμός; Πότε αποφασίσαμε ως Έλληνες ότι επιθυμούμε την αποβιομηχανοποίηση της χώρας μας και την τουριστικοποίησή της;
Μια χώρα που ζει κυρίως  από τον τουρισμό είναι και στο έλεός του.
Μια οδηγία αποφυγής της Ελλάδας σαν τουριστικού προορισμού, δια στόματος Αμερικανού ή Ρώσου Προέδρου, αρκεί να μας στείλει στα τάρταρα.
Μια διαρροή πετρελαίου σε μια θάλασσά μας,  φτάνει να μας τσακίσει.
Οι πολίτες της Ευρώπης και τουρίστες στην Αθήνα, επισκέπτονται την πλατεία Συντάγματος με ενδιαφέρον να δουν από κοντά τα ψήγματα της Άμεσης Δημοκρατίας που επιχειρούνται και που μεταδίδουν τα ξένα μέσα ενημέρωσης (με όλες τις στρεβλώσεις τους).
Δεν ντρέπονται ούτε τους απωθούν οι σκηνές. Η Λαϊκή Συνέλευση των αγανακτισμένων καταλαμβάνει ένα ή δύο στρέμματα, εκεί, όπου γινόταν και 3.000 χρόνια πριν!
Ήδη τους έχει απωθήσει η ανασφάλεια - εγκληματικότητα, η βρωμιά του Δήμου της Αθήνας, οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι μας οι μετανάστες, που τους χαρίσαμε το κέντρο, η άθλια πολεοδομία, η έλλειψη πρασίνου και η τσιμεντοποίηση της Αθήνας.
Τους έχει απωθήσει κύριοι μεγαλοστομώντες της αυτοδιοίκησης και της κυβέρνησης, ο “θρίαμβος” της κουτσουλιάς στην Εθνικής μας Βιβλιοθήκης, με το Πεντελικό μάρμαρο.
Τους έχει απωθήσει ή διαφθορά στη χώρας μας, η άθλια συγκοινωνία, το “τσεκούρωμα” από τον ασυνείδητο μικροεπαγγελματία και (σε πολλές περιπτώσεις) η κακή υπηρεσία του ταξιτζή και όχι μόνο.
Οι τουρίστες, είναι κι αυτοί εργαζόμενοι, πιθανά χαμηλά αμειβόμενοι και σίγουρα μελλοντικοί και πιθανοί συνταξιούχοι των 65 τουλάχιστον ετών. Είναι και αυτοί πολίτες που έχουν απεργήσει, που έχουν κλείσει δρόμους, που έχουν καταλάβει πλατείες, κ.λ.π.
Είναι πολίτες  που ίσως κι εκείνοι δυσκολέψανε τη ζωή ενός Έλληνα τουρίστα στη χώρα τους,
Ε, και?
Στη χώρα μας τους καλοδεχόμαστε, οφείλουμε να τους σεβόμαστε, έτσι ώστε να απολαμβάνουμε τον σεβασμό τους, σπάζοντας όμως την υποτέλεια και το ραγιαδισμό που καλλιεργούμε με φόντο τα ευρώ του τουρίστα.
Όλα αυτά προϋποθέτουν πρωτίστως και με κάθε τρόπο, να καλλιεργήσουμε την Ελλάδα μέσα μας, να δουλέψουμε για την Ελλάδα, γιατί όπως έλεγε κ ο Ίωνας Δραγούμης, δουλεύοντας για την Ελλάδα δουλεύω για τον εαυτό μου.

Κάπως έτσι έχω την Ελλάδα μέσα μου

Και αξίζει να θυμηθούμε τα σπουδαία λόγια του Ισοκράτη και να δουλέψουμε πάνω σ' αυτά:
«Η δημοκρατία αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας , διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία…»

Ισοκράτης 436 – 338 π.χ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου