Αδέρφια, δεν ξέρουμε πως αισθάνεστε μετά από τις πανηγυρικές πρωθυπουργικές πομφόλυγες περί καθαρής εξόδου από τα μνημόνια, εμείς πάντως βαρεθήκαμε να μας σώζουν.
Βιώνουμε αισίως την όγδοη χρονιά ανελέητου σφυροκοπήματος κι όλα δείχνουν ότι θα συνεχιστεί αδιάλειπτα και με την ίδια σφοδρότητα.
Όσο κι αν ο λαοπρόβλητος προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο, η πραγματικότητα είναι ότι σε συνεργασία με τα κοράκια έχουν ήδη αποφασίσει για τα νέα δεσμά του λαού.
Απλώς το τσάκισμα θα αλλάξει ονομασία. Θα λέγεται μεταμνημονιακό.
Η αφαίμαξη όμως θα είναι ακριβώς η ίδια.
Φυσικά, η επιτυχία του νέου εγχειρήματος εξαρτάται από το αν θα καταναλωθεί αδιαμαρτύρητα από τους πολίτες ο νέος σανός που τους σερβίρουν.
Όλα τα υπόλοιπα είναι κλεισμένα. Το ξεπούλημα της περιουσίας ξεκίνησε με γοργούς ρυθμούς, η Μακεδονία είναι θέμα χρόνου να δοθεί απλόχερα στους Σκοπιανούς και μένει να δούμε αν θα χάσουμε εδάφη πριν ή μετά από τις τουρκικές εκλογές με απώτερο στόχο την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Αυτό είναι το πλάνο για την μελλοντική Ελλάδα, που κατάφεραν να επιβάλουν οι αποικιοκράτες με την ευγενική χορηγία του Τσίπρα και της παρέας του.
Είτε το υλοποιήσουν τώρα, είτε μετά από τις εκλογές δεν έχει καμμία σημασία. Η ουσία είναι ότι διαθέτουν τους πρόθυμους ηλίθιους για να παίξουν το βρώμικο παιχνίδι τους.
Το πολιτικό μας σύστημα δηλαδή, που έχει υποταχθεί στις ορέξεις τους.
Τώρα αν τα δύο κόμματα εξουσίας διαφοροποιούνται στα σημεία, ποσώς μας ενδιαφέρει. Το θέμα είναι ότι αμφότερα αποδέχονται το σχέδιο των... εταίρων μας για να μικρύνουν την Ελλάδα.
Ένα σχέδιο που ξεκίνησε να εφαρμόζει ο ΓΑΠ, σέρνοντας στον χορό και τους υπόλοιπους ταγούς μας, ασχέτως εάν αντιστάθηκαν περισσότερο ή λιγότερο από αυτόν.
Όλα τα υπόλοιπα είναι για να περνάμε την ώρα μας προσπαθώντας να πεισθούμε ότι κάποια στιγμή θα αναπνεύσουμε.
Την ίδια στιγμή οι ηγέτες μας γελάνε με την ανοησία μας, ενώ μοιράζουν καρέκλες και οφίτσια για να διατηρήσουν τα φέουδά τους.
Σε περίπτωση που ακόμη πλανάστε, καλό είναι να συνέλθετε διότι εμείς τους κάναμε μάγκες. Εμείς επιτρέψαμε να σκυλέψουν το πτώμα της πατρίδας. Εμείς αποφασίσαμε να αυτοκτονήσουμε βαυκαλιζόμενοι ότι θα επιστρέψουμε στην πασοκική γη της επαγγελίας.
Και ετοιμαζόμαστε να το ξανακάνουμε.
Αντί να καταγγείλουμε το στημένο παιχνίδι εναλλαγής της εξουσίας και να τους φτύσουμε, προθυμοποιούμαστε να τους ξαναστείλουμε στη Βουλή.
«Και τί προτείνετε;» θα μας πείτε. Τίποτα, είναι η απάντηση.
Δεν υπάρχει πλέον τίποτα να προτάξουμε ως εναλλακτική για το τέλμα της Ελλάδας.
Το μόνο που μας έχει μείνει είναι η ψήφος μας.
Είναι η τελευταία μας ελπίδα για να απεγκλωβιστούμε από τα αδιέξοδά τους, τα οποία έχουν φορτώσει στις πλάτες μας.
Η μοναδική ρεαλιστική επανάσταση που μπορεί να πετύχει.
Όσοι νομίζουν ότι θα τους προτρέπαμε να ψηφίσουν κάποιο κόμμα, βιάστηκαν. Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν επανάσταση αλλά συμβιβασμός.
Αυτό που λέμε είναι απλό, απλούστατο. Να μην ψηφίσουμε. Να απέχουμε. Να κάνουμε πράξη την επανάσταση του αυτονόητου.
Διαφορετικά, αν πέσουμε πάλι θύματα των υποσχέσεών τους και τους ψηφίσουμε, τότε σημαίνει ότι επιλέγουμε να συμμετέχουμε συνειδητά στο έγκλημα κατά της πατρίδας.
Εάν όμως η αποχή φτάσει σε υψηλότατο ποσοστό, ναι μεν θα μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση, αλλά θα έχουν τον λαό απέναντί τους. Πώς θα κυβερνήσουν άραγε;
Είναι η έσχατη λύση, για να συντριβεί όλο αυτό το μεταπολιτευτικό συνονθύλευμα που αλλάζει προσωπεία για να νέμεται την εξουσία.
«Και ποιος θα μας κυβερνήσει;», θα αναρωτηθείτε. Χαλαρώστε, έχουν συμβεί και χειρότερα. Κι αποδείχθηκε ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα...
Όποιος έχει να προτείνει κάτι καλύτερο ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Εμείς πάντως προσπαθήσαμε αλλά βαρέσαμε σε τοίχο.
ΥΓ. Σε σειρά άρθρων εξηγήσαμε λεπτομερώς γιατί διαφοροποιούμαστε από τη ΝΔ (Το μόνο παιχνίδι που ξέρει το Antinews, είναι να υπηρετεί τους αναγνώστες του!, Πανστρατιά για τη σωτηρία της πατρίδας!).
Το γεγονός ότι φιλοξενούμε κομμάτια αρθρογράφων οι οποίοι τιμούν το Antinews με την πένα τους εδώ και χρόνια δεν σημαίνει ότι ταυτιζόμαστε με τις πολιτικές τους επιλογές. Είναι γνωστό ότι το Antinews είναι φιλόξενο ακόμη και για τους χειρότερους εχθρούς του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου