Χωρίς καμιά έκπληξη παρακολουθούμε άλλη μια παράσταση χαμηλής ποιότητας επαρχιακού θιάσου, που συνιστά η υπόθεση του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για το Έλλειμμα του 2009. Το πόρισμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποτελεί μία ακόμη αναίσχυντη προσπάθεια παραπλάνησης του ελληνικού λαού, δια της μεθόδου της μετάθεσης των ευθυνών και της απόκρυψης τόσο της ουσίας του προβλήματος όσο και αυτής της ανεπάρκειας των κυβερνήσεών του.
Βεβαίως, παρ’ ότι πιστεύω στην πλήρη ανεπάρκεια και ανικανότητα των κυβερνήσεων του Γ.Α.Π., δύσκολα μπορώ να αντικρούσω όσους μιλούν για προμελετημένη προσπάθεια να συρθεί η χώρα στην χρεοκοπία. Εάν όντως αυτό συνέβη και ποιοι κρύβονται πίσω από την παρέα του Γ.Α.Π. δεν θα αργήσουν να μας το δείξουν οι εξελίξεις, όχι τόσο στη χώρα μας, όσο στον γεωπολιτικό μας περίγυρο.
Με δυο λόγια, δεν θα αργήσουν να πέσουν οι μάσκες, όχι μόνο αναφορικά με τις αθλιότητες του Γ.Α.Π. αλλά και με όσους με απόλυτη υποκρισία παριστάνουν τους υπερπατριώτες ή τους υπερπροοδευτικούς, είτε για να αποκομίσουν προσωπικά μικροπολιτικά οφέλη είτε και για να εξυπηρετήσουν αδίστακτα συμφέροντα –ελληνικά και ξένα- που τους υποστηρίζουν και τους κρατούν πολιτικά ζωντανούς.
Εν όψει και των επερχομένων εκλογών, θεωρώ πολύ σημαντικό – στο μέτρο των δυνατοτήτων μου- και σαν νέος στην πολιτική, να καταδείξω τα ψέματα και να αποκαταστήσω την αλήθεια! Θέλω να υπενθυμίσω προς κάθε κατεύθυνση, ότι ανήκω σε αυτούς τους έστω λίγους, που δεν υποστέλλουν τη σημαία της λογικής, που δεν ταυτίζουν τον πατριωτισμό με τον λαϊκισμό και τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό.
Ας δούμε λοιπόν, ποια είναι η αλήθεια, ας δούμε τι έγινε αλλά και τι θα έπρεπε να είχε γίνει:
Αμέσως μετά τις εκλογές του 2009 η κυβέρνηση Παπανδρέου, προέβη σε μία σειρά από ατυχείς έως καταστροφικές κινήσεις & χειρισμούς, που επιβαρύνουν και περιορίζουν την διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές.
α. Υποεκτίμησε την έκταση και τη δυναμική του μεγέθους του ελληνικού δημοσιονομικού προβλήματος, ιδιαίτερα εντός του πλαισίου της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Άλλωστε... ΛΕΦΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ!!! Προκειμένου να εξυπηρετήσει τα κομματικά, μικροπολιτικά της συμφέροντα και τον κομματικό της στρατό, απέφυγε επισταμένως να περιορίσει τις σπατάλες του τεράστιου δημόσιου τομέα, ο οποίος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την εκτίναξη του δημόσιου χρέους.
Χώρες με παρόμοια προβλήματα, όπως η Ιρλανδία, το πρώτο πράγμα που έκαναν ήτανε ακριβώς να περιορίσουν άμεσα την σπατάλη του δημοσίου. Οι δραματικές επισημάνσεις και η γενναία ειλικρίνεια του Κώστα Καραμανλή, για τις δύσκολες μέρες που ακολουθούσαν και για το μέγεθος του προβλήματος, αγνοήθηκαν τελείως και χάθηκε πολύτιμος χρόνος!
β. Οι δηλώσεις και συνεντεύξεις στον διεθνή τύπο του πρωθυπουργού και των υπουργών του, διέσυραν τη χώρα διεθνώς! Ποιος ξεχνάει τις αθλιότητες Παπακωνσταντίνου περί «τιτανικού» ή τις δηλώσεις Παπανδρέου περί «διεφθαρμένων Ελλήνων»;!!!
γ. Παρά τις επιλογές που υπήρχαν διαθέσιμες εκείνη την εποχή, για την προσωρινή αντιμετώπιση της χρηματοδότησης του συνεχώς διογκούμενου ελλείμματος, για την στήριξη των τραπεζών και της ρευστότητας της οικονομίας, η κυβέρνηση Παπανδρέου οδήγησε εκβιαστικά τη χώρα σε διαπραγματεύσεις με το Δ.Ν.Τ., ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο τον ασκό του Αιόλου στις ορέξεις της διεθνούς κερδοσκοπίας. Η χώρα πλέον χάνει κάθε εμπιστοσύνη στις διεθνείς χρηματαγορές, με αποτέλεσμα την εκτόξευση των spreads.
δ. Η επιλογή της Κυβερνήσεως Παπανδρέου να μην έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τα πελατειακά της συμφέροντα, στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή να μην προχωρήσει «εδώ και τώρα» στη δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, έκανε αναγκαστική την επιλογή της προσφυγής στο Δ.Ν.Τ. και τους μηχανισμούς της Ε.Ε.
Όλα αυτά, προκειμένου να εξασφαλίσει τις άμεσες καταβολές δανειακών κεφαλαίων για την συνέχιση της πληρωμής υπέρογκων μισθών και συντάξεων του αδηφάγου κρατικού τομέα. Έτσι, υπέγραψε χωρίς καμία διαπραγμάτευση το περίφημο μνημόνιο, οι επιταγές του οποίου αποσκοπούν -κατά κύριο λόγο- στην εξασφάλιση των κεφαλαίων των πιστωτών μας, χωρίς σχεδόν καμία πρόβλεψη για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την ανάπτυξη της χώρας, οι οποίες αποτελούν προϋπόθεση για την έξοδό μας από την διογκούμενη οικονομική ύφεση.
- Αντί των καταστροφικών ενεργειών της θλιβερής κυβερνήσεως Παπανδρέου, θα έπρεπε να είχαν γίνει τα εξής:
α. Άμεση, δραστική, και πραγματική μείωση κατά 20% των δαπανών του στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα, κατά κύριο λόγο στους υπέρμετρους μισθούς και συντάξεις, η οποία θα εξοικονομούσε περίπου 13.000.000.000 ευρώ ετησίως. Στο αποτέλεσμα αυτό προσπαθούμε να οδηγηθούμε σήμερα δύο χρόνια μετά και αφού έχει διαλυθεί ο οικονομικός ιστός της χώρας. Η Ιρλανδία το έκανε αμέσως, ως πρώτη προτεραιότητα.
β. Ένα συμπληρωματικό πακέτο από αυξήσεις στους έμμεσους φόρους, πλην Φ.Π.Α., της τάξης των 3.000.000.000 ευρώ ετησίως, το οποίο μπορούσε ευκολότερα να απορροφηθεί εκείνη την χρονική στιγμή από την οικονομία χωρίς σημαντικές αναταράξεις. Τονίζουμε, χωρίς αύξηση του Φ.Π.Α., που οδηγεί νομοτελειακά στην μείωση της ζήτησης και επιδρά δυσμενέστερα στις ευπαθείς οικονομικές ομάδες του πληθυσμού.
γ. Επιβολή μιας προσωρινής φορολογίας στη μεγάλη ακίνητη περιουσία, όχι οριζόντια όπως γίνεται σήμερα, αλλά με περιουσιακά κριτήρια π.χ. πάνω από 300.000 ευρώ, η οποία θα συνεισέφερε άλλα 3.000.000.000 ετησίως.
δ. Άμεση λήψη μέτρων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, δηλαδή: πραγματική απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, δραστική μείωση της γραφειοκρατίας, απλοποίηση του φορολογικού συστήματος με αποτέλεσμα την πάταξη και της φοροδιαφυγής.
ε. Επιπροσθέτως, για να αντιμετωπισθεί η ύφεση και να τονωθεί η οικονομική ανάπτυξη που θα επηρεάζονταν έτσι και αλλιώς από την αύξηση της έμμεσης φορολογίας και την πτώση των μισθών και συντάξεων του δημοσίου τομέα- έπρεπε να ληφθούν γενναίες αποφάσεις για τη δραστική μείωση της επιχειρηματικής φορολογίας, δίνοντας επενδυτικά κίνητρα για την προσέλκυση νέων άμεσων επενδύσεων στη χώρα.
στ. Άμεση χρήση του μηχανισμού E.L.A. (Emergency Liquidity Assistance) για την κεφαλαιακή ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος και την παροχή ρευστότητας στην οικονομία που θα βρισκότανε αντιμέτωπη με την ύφεση. Η χρήση του για την ίδρυση αναπτυξιακών και επενδυτικών τραπεζών -με προσέλκυση και ιδιωτικών κεφαλαίων- θα βοηθούσε στην άμεση αναχρηματοδότηση και εξυγίανση τόσο των επιχειρήσεων όσο και των εμπορικών τραπεζών και, εν τέλει, θα οδηγούσε στην επανεκκίνηση της οικονομίας.
Τα μέτρα αυτά, ή άλλα παρόμοιας λογικής, εάν είχαν υλοποιηθεί αμέσως μετά τις εκλογές του 2009, θα είχαν περιορίσει εκείνη την εποχή το δημοσιονομικό έλλειμμα, ως ποσοστό του Α.Ε.Π., περί το 5%-6% ετησίως, ποσοστό «ανεκτό» από τις αγορές, δεδομένων και των διεθνών οικονομικών συνθηκών της εποχής.
Προφανώς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., παρά την αλλαγή ηγεσίας, δεν αντιλαμβάνεται το τραγικό λάθος του πρώην αρχηγού του και προσπαθεί με γελοία πορίσματα να επιρρίψει τις ευθύνες στη Ν.Δ. Όμως, τα δραματικά λόγια του Κώστα Καραμανλή, στο διάγγελμά του της 2ας Σεπτεμβρίου 2009, θα τους διαψεύδουν πάντοτε! Η σημερινή ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει τις ίδιες ευθύνες με την προηγούμενη. Άλλωστε, ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπήρξε προβεβλημένο μέλος των κυβερνήσεων του Γ.Α.Π. και υποστήριξε πλήρως τις επιλογές του με αντάλλαγμα την -άνευ αντιπάλου- φαρσοκωμωδία της εκλογής του ως νέου αρχηγού!
Με τους χειρισμούς τους τελικά, η κλωστή έγινε πολύ λεπτή και το φορτίο βαρύ. Η εφαρμογή του προγράμματος Σαμαρά για να βγούμε από την κρίση επιστρέφοντας στην ανάπτυξη, δε μπορεί να έχει καμία τύχη αν προσπαθήσει να το εφαρμόσει, πριν καθαρίσει την πολιτική στην Ελλάδα από τον «κόπρο του Αυγεία».
Όσων δλδ, από το 1974 και μετά, κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, είτε για όφελος ιδίων, είτε για όφελος τρίτων. Αυτοί που διαχειρίστηκαν λάθος τα δημόσια πράγματα, όχι απλά δεν έχουν καμία θέση στην πολιτική, αλλά θα πρέπει να δικαστούν για τις πράξεις τους από «γενναίους» δικαστές και να σταλούν εκεί που τους ανήκει, στη φυλακή ή στο σπίτι τους, σε όποιο πολιτικό κόμμα και αν ανήκουν, είτε είναι στην ενεργή πολιτική, είτε έχουν αποσυρθεί.
Προσωπικά, είμαι της άποψης πως αν δεν σπάσουμε αυγά, δεν κάνουμε ομελέτα. Γνωρίζω πολύ καλά ότι της ίδιας άποψης είναι και ο Πρόεδρος ο κ. Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είμαι βέβαιος πως με προϋπόθεση την αυτοδυναμία των ερχόμενων εκλογών, θα σπάσει πολλά αυγά σ’ αυτήν αλλά και προς άλλες κατευθύνσεις.
Χριστόφορος Α. Μίχου
Τομεάρχης Κέρκυρας Νέας Δημοκρατίας
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου